Dat er geen file richting Schiphol was, was t laatste goede nieuws:)
De kist was kapot. KLM moest een andere inzetten en iedereen werd omgeboekt. Daar stonden we dus met rereserveerde stoelen a 30 euro extra. Geen probleem zei KLM, dan gaat u toch gewoon ergens anders zitten. We konden 2 stoelen naast elkaar krijgen, en ja zei de beste man toen ik zwaar protesteerde...het is uw beslissing of u meegaat of niet.
DAT zullen we nog wel eens zien.
Ik heb door de jaren toch nog wat geleerd...zeiken in het kwadraat zonder boos worden, maar heel duidelijk maken dat eea niet geaccepteerd ging worden. Als laatste gooide ik mijn labiele dochter in de strijd, ze heeft de nodige vliegangst en we moeten haar in de lucht in bedwang houden, anders gaat ze gillen. Dat was de druppel, mee naar voren, andere instapkaarten, drie stoelen naast elkaar en de hele rij met 300 wachtende voorbij.
In de lucht gebruikte Jazz het bekende mr Bean zakje en werd ik zelf geveld door spontane aanval van te lage bloeddruk...daar lag ik. Zoals altijd was Lies de bekende rots....
Overstappen in Kuala Lumpur,k en natuurlijk kregen we weer andere stoelen..dus niet.
Twee uurtjes zonder videosysteem, dat was weer eens kapot en ook een reset hielp niet.
Oh ja, en ook zonder broodje, er waren er te weinig besteld.
Nu op Jakarta eindelijk een lekker bakkie bíj onze geliefde koffieshop
Over uurtje door naar de eindbestemming van vandaag Yogjakarta.
Jazz vliegangst en geen lol in Mr Beans zakkie. Het tweede deel goedgegaan? Ook met Ron ? Sterkte voor de rest. Maar komt wel goed !!!
BeantwoordenVerwijderen