We geven Java terug aan de Javanen

En ja hoor, DJImani gaf weer een 24uurs party..Lies en Jazz zeggen dat ze er al aan wennen. Ik niet, ik ben helemaal allergisch voor deze vorm van geloofsovertuiging.

Verder was de rit van Kalibaro naar Banyiwangi net zo als de rest van Java, dus niets te melden. Wel wat fotos gemaakt van rijstvelden met erachter de vulkaan Kawah Ijen; een klim omhoog stond op het programma, maar de drie km en paar honderd meter stijging en de constante zwaveldamp hielden ons in luiheid. Toen de haven achter ons was zag ik de verte mog een glimpje moskee..het gaf zo'n gevoel van winnen in de laatste minuut. De ferry naar Bali was op tijd, we moesten een half uurtje rondjes varen omdat er problemen waren aan wal, en zetten om ca drie uur voet aan Bali. Bali was gelijk anders, veel rustiger, veel minder vol, niet iedere meter gebruikt, meer natuur. Bali is een Hindo eiland; net toen Saiful onze gids hun levenswijze zat ui te leggen doemde de zwarte schim van Java op...het zou toch niet waar zijn. Ja hoor, een moskee in aanbouw, de Islam wint nu ook terrein op Bali. Op weg naar Lovina zijn we Nog een aantal moskeen tegengekomen en vlak voor ons hotel Lovina Beach stond ook zo'n herriemonster. Gelukkig waren ze stil...tot zes uur, toen gingen alle speakers weer open. Lang leve de Balinezen, het duurde maar een half uurtje. Lovina Beach is wat gedateerd, maar wel heel leuk. Het ligt direct aan het strand, maar als je hek naar het strand wil uitstappen hangen de Balinese topverkopers om je heen. Dus blijven nog maar ff binnen. Savonds het stadje ingelopen en de meisjes hebben lokale Prada Tshirts gekocht. Erna gegeten aan het strand. Morgen om half zes op om Dolfijnen te gaan kijken op zee. De bootjes liggen op het strand en Lies kan er niet van slapen...gammele ouwe bootjes. Ik probeer het nog met mijn ooit in Rusland gebruikte wijsheid.." Deze Toepeljev is niet zo out geworden door neer te storten". Ik benieuwd op ze instapt...tot morgen.